Ηταν Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 1849.
Ο νεκροθάφτης ρίχνει την πρώτη φτυαριά χώμα στο άψυχο κορμί και λιποθυμάει αναλογιζόμενος ποιος είναι ο νεκρός.
Είναι ο Πατριδοφύλακας, είναι ο γενναίος των γενναίων, είναι ο Τουρκοφάγος, είναι ο ήρωας Νικήτας Σταματελόπουλος ( ΝΙΚΗΤΑΡΑΣ )
Αυτός
που εξόντωσε με στρατό 600 παλληκαριών, τους 6000 Τούρκους του
Κεχαγιάμπεη, αυτός που έσπασε 7 σπαθιά στην υπεράνθρωπη προσπάθειά του
στα Δερβενάκια, αυτός που μέχρι το τέλος του Αγώνα ήταν στην πρώτη
γραμμή, δίπλα στον θείο του, τον Γέρο του Μωριά, αυτός ο Νικηταράς τώρα
έχει τα μάτια κλειστά. Αυτός ο Νικηταράς σίγησε για πάντα.